---- بیمارستان سازی بشدت به تکنولوژی روز و پیشرفتهای جدید وابسته است . آنهم از نوع وابستگی حیاتی ، زیرا ضوابط حرفه ای ، آگا هیهای جامعه ٬ و خود بیمار و اطرافیان وی اجازهء چشم پو شی از دستاوردهای جدید در امر درمان را به هیچ مرجعی نمی دهند .
---- بیمارستان سازی یک فعالیت چند بعدی است و اعضاء متخصص تیم بیمارستانساز ، نه تنها بایستی بر علم تخصصی خود کاملآ مسلط و به واقع مجری مجربی باشند ، بلکه توانایی انجام کار گروهی و درک و رعایت زوایای تخصصی علم خود برای حل مشکل طرف مقابل را داشته باشند ( چیزی که در کارهای تیمی دیگر کمتر احساس می گردد )
---- سرعت تغییر در دستگاهها و تجهیزات پزشکی و به تبع آن استاندارد های فضای درمانی آنقدر زیاد است که بعضا فرصت طرح و تفسیر آنها به صورت واحدهای درسی دانشگاهی برای آموزش کلاسیک رخ نداده و قبل از طرح و تدوین و تصویب سیلابس دروس مذکور در دانشگاهها ، بعضا آن مبحث از دور خارج و جایگزین جدیدی برای آن بدست آمده است .
به همین دلیل ، مدیران سا یت تخصصی بیمارستان سازی در ایران ، بر این اعتقاد بوده و هستند که گارگاههای آموزشی مداوم و کوتاه مدت ، موثرترین راه انتقال تجارب به نسل جدید دست اندر کار بیمارستانسازی خواهد بود . سه مشخصهء صدر الذکر ما را ملزم به ارائه تکنیکی نموده است که بتوانیم ضمن الزام انتقال مباحث علمی ، بحث سرعت این انتقال ، رعایت زوایای تخصص های مختلف ، و پرهیز از تشریفات رایج در تهیهء دیگر منابع درسی ، را مد نظر قرار دهیم .
در این راستا ستون ثبت 1 تجربه را به عنوان ابزاری برای حل این مشکل طراحی نموده ایم که بتواند ضمن آنکه تابلوی گویای تجربه های کاری پیشکسوتان صنعت بیمارستانسازی گردد ، از طرف دیگر به سرعت این یافته ها را با پرهیز از تشریفات و به صورت حتی چند جمله ، جمع آوری و ثبت و ارائه و انتقال نماید تا موضوعات مختلف برای پژوهشگران کاربردیتر و برای پیشکسوتان کم دردسر تر ، و از همه مهمتر اینکه این همه ، بتواند در یک مرجع معتبر طرح و قابل دسترسی باشد.
10 نشانه از بیمارستانی که در زلزله تخریب میشود
نوشتاری از : مهندس محمدرضا اردلاني
براي کم کردن خطرات جاني، مالي و اقتصادي زلزله ٬ قبل از وقوع آن ٬ بایستی جلب مشارکت مردمي را بعنوان موثرترين راهکار این معضل عنوان نمود . زيرا مردم بيشترين حضور، دلسوزي، منافع و جديت را در مقابله با حادثه زلزله داشته و به شرط آنکه حساسيتهايشان هدفدار تحريک شده و تعليم داده شود، ميتوانند خود بهعنوان پليس ساختمان و استحکامات شهري عمل نموده و نقاط ضعف محل زندگي و کار خود را تشخيص دهند و براي سناريوهاي بحران، مطابق با آن مشکلات، راهکارهاي ارزشمند براي حفظ مال و جان خود را فراگرفته و اجرايي نمايند...
طرح انتقال مفاهيم اساسي زلزله به جامعه براي کاربردي کردن راهکارهاي مقابله و تقليل خطرات و عواقب اين پديده میباشد . این طرح ، گرچه در ابتدا سخت و طاقتفرسا به نظر ميرسد ليکن در صورت ارايه کارشناسانه راهکارها بهصورت ساده و روان و غيره پيچيده و در عين حال جامع و رسا ٬ تحت يک برنامه آموزشي موثر، ميتواند جذاب، باورپذير و اجرايي بوده و در تغيير و تعيين الگوهاي رفتاري مناسب جامعه در هنگام بحران زلزله در شهرها مثمر ثمر قرار گيرد.
از طرفی اهمیت پایداری بیمارستانها بعنوان ضروری ترین نهادهای عمومی در حادثه زلزله ٬ به هیچوجه قابل چشم پوشی نمیباشد . ولی آیا بیمارستانهای کشور ما این قابلیت را برای روز زلزله دارا خواهند بود ؟ بیش از ۶۰۰ بیمارستان کشور سنی بالای ۳۰ سال دارند . از بین بیمارستانهای جوان ما ٬ چند درصد سازهء قابل اعتماد دارند ؟ آیا پسندیده است که به امید سلامتی استراکچر بیمارستانها و یا واگذاری بررسی تخصصی مقاومت بیمارستان ٬ حتی لحظه ای هم به دورادور خود حساس نباشیم و در نشانه های ناپایداری بیمارستان محل حضورمان تآملی ننماییم ؟
این نوشتار سعی دارد به روشی کاملآ ساده چند نشانه از ناپایداری یک سازهء بیمارستانی را به کلیهء کارکنان بیمارستانها و به خصوص دست اندرکاران ادارهء بیمارستانها ارایه نماید تا ضمن بالا بردن حساسیت عمومی برای پیشگیری در حوادث ٬ مدیران بیمارستانها را هم با محل و نوع و شدت ریسک حوادث زلزله در ساختمان بیمارستانشان آگاه نماید ؛ تا بتوانند در تدوین سناریو های آمادگی برای زلزله در بیمارستان ٬ مناطق پر خطر و کم خطر بیمارستان را برای ادامه فعالیت و دپوی اقلام حیاتی و عدم تمرکز پرسنل و . . . ٬ در بین ساختمانهای موجودشان بدرستی انتخاب نمایند .
این نکات مهم با روشی ساده براي تشخيص ساختمان غيرمقاوم و يا مشکوک به مقاومت در برابر زلزله ٬ در حد اطلاعات و توانمنديهاي يک شهروند معمولي عنوان میگردد . از طرفی اين نکات کمک مینماید تا با ايجاد حساسيت در استفادهکنندگان از ساختمانها ٬ نیاز به رجوع به کارشناسان خبره و اخذ اطمينان درسلامت ساختمان در مقابله با زلزله ٬ افزایش یابد :
۱- شهروندان غيرمهندس بايد بدانند که اولين آييننامههاي اجباري رعايت استحکام سازهها در مقابله با زلزله در ايران بعد از سال 1368 تدوين و در کشور به تدريج اجرايي شده است . لذا کليه ساختمانهاي سه، چهار و پنج طبقه فلزي و بتن احداثي قبل از دهه هفتاد (يعني ساختمانهاي با عمر بيش از بيست سال) بايد در حال حاضر توسط کارشناسان خبره قانوني (نظام مهندسي يا شهرداري) مورد بازديد و بررسي فني مجدد قرار گيرد. قطعآ بالاترین ریسک تخریب مربوط به این دسته بیمارستانها خواهد بود . اين بررسي که جهت سنجش پايداري سازه بوده و به صورت گزارش کتبي ارزش خواهد داشت ٬ بايد در هنگام بازسازی بخشها و یا تغییر کاربری ها قطعآ در سوابق بیمارستان ثبت گردد.
۲- ساختمانهاي يک تا سه طبقه آجري جديد يا قديمي ساخت در صورت وجود هر يک از موارد ذيل ، نامطمئن بوده و برای مواقع زلزله بايد مورد بررسي فني قرار گيرند:
-
عدم وجود يک کلاف بتني يا فلزي دورا دور سقف ساختمان که معمولا در نما قابل رويت است.
-
عدم وجود ديوارهاي باربر با ضخامت بيشتر از 30 سانتيمتر در ساختمان
-
وجود ارتفاع سقف بيش از 80/2 سانتيمتر در يک يا همه طبقات ساختمان
-
وجود دهانههاي بيش از 5 متر در يکي از جهات در داخل ساختمان(فاصله دو ديوار حمال از هم = دهانه )
۳ـ ساختمانهايي که داراي بالکن يا طره يا کنسول هستند، در صورت وجود موارد ذيل پرخطر محسوب ميشوند:
-
اندازهء بیرون آمدگی بالکن بيش از 55/1 متر در ساختمانهاي قديمي و بيش از 20/1 در ساختمانهاي جديد ٬ باشد
-
دورادور بالکنها با ديواره محصور شده باشند يعني فضاي بالکن با ديوارکشي محصور و به زير بناي داخل ساختمان اضافه شده باشد.
۴- ساختمانهايي که بيش از يک طبقه بوده و مورد بازسازي قرار گرفتهاند و در يکي يا همه طبقات آن ، ديوارهاي داخلي جا به جا يا حذف يا نازکتر يا ضخيمتر از قبل شده باشد ؛ پر خطر محسوب میشوند (شکل پلان طبقه يا طبقات با روز اول فرق کرده و فضاها جابه جا شده باشند) اين ساختمانها از نظر رفتار سازهاي و احتمال آسيبپذيري بايد مورد بررسي کارشناسي قرار گيرند.
۵- بعضآ در بیمارستانهای قدیمی ساختمانهاي آجري وجود دارد که تا چهار طبقه بوده و اسکلت فلزي يا بتني نداشتهاند ولی مورد بازسازي و یا تغییر کاربری قرار گرفته اند . صراحتآ اعلام میشود که چنانچه ساختمانی اینچنینی وجود دارد که در طول زمان بعد از احداث اوليه ، مورد هر گونه جابهجايي در محل در، پنجره و سایر بازشوها قرار گرفته و يا انواع دهانههاي بازشوي آن نسبت به احداث اوليه کوچکتر يا بزرگتر گرديده است، از نظر احتمال آسيبپذيري بايد مورد بررسي فني قرار گيرد.
۶- ساختمانهاي چند طبقه جديد يا قديميساز که مورد بازسازي قرار گرفته و پلان داخلي آنها به اصطلاح open شده و تعدادي از ديوارها حذف يا کمتر شدهاند ( مثلآ برای ایجاد سالن CCU – ICU – MRI - CT یا . . . ) حتي در صورت وجود استراکچر مطمئن فلزي يا بتني ، بايد از نظر عدم تشکيل طبقه نرم مورد بررسي مهندسي و کارشناسانه قرار گيرند.
۷- چنانچه حدس ميزنيد وزن ساختمان نسبت به روز اول احداث با تغییر کاربری و یا باايجاد کفسازيهاي جديد، کاشي يا سنگکاري جديد ديوارهاي داخلي يا خارجي جدید ، ميزان و تعداد اجسام و افراد داخل ساختمان و يا... تغيير کرده است ، بهتر است به دليل امکان تغيير مرکز ثقل ساختمان و مشکلات عملکردي سازه ساختمان در زلزله ، حتما از يک مهندس خبره سازه دعوت نماييد تا بیمارستان شما را مورد ارزيابي مجدد قرار داده و گزارش کتبی اخذ نمایید .
۸ - متاسفانه بعضی مدیران بیمارستانها بدون مشاوره با افراد صاحب صلاحیت و یا با مشاوره با افراد غيرمتخصص و بعضا سودجو، بسيار ناآگاهانه نسبت به برداشتن يا جابه جايي تيرآهن های حمال در سقف داخل ساختمانها اقدام مينمايند که اين عمل حتي براي ساختمانهاي يک طبقه هم بسيار پرخطر و مشکلساز است. در صورت وجود سابقه چنين اعمال خطرناکي در بیمارستان شما، حتما با مهندسي خبره و مطمئن در امر سازه مشورت نماييد.
۹- اگر حدس میزنید که در طول مدت بهرهبرداري از بیمارستان شما، طبقه يا طبقات يا حتي نيم طبقه ٬ به ارتفاع ساختمان شما اضافه شده است، اين ساختمان به دليل پرخطر بودن بايد مورد بررسي سازهاي قرار گيرد . حتي اگر اين اضافه بناها با سازههاي سبک و سقف سبک هم باشد، تحليل سازهاي ساختمان را به هم زده است.
۱۰- و آخرالامر اینکه : در زیر زمین بیمارستان به خصوص بیمارستانهای قدیمی نبایستی دیواری حذف ٬ جابجا ٬ و یا نازکتر شود . حتی باز کردن درب و یا ورودی و حتی دریچه هم در بعضی دیوارهای زیر زمینهای یک بیمارستان قدیمی میتواند خطرناک باشد . اگر چنین اتفاقی در زیر زمین بیمارستان شما رخ داده است بایستی حتمآ مورد ارزیابی مهندس سازه قرار گیرد . زیرا این زیر زمین نمیتواند پناهگاه خوبی برای زلزله باشد . در هر صورت در روز زلزله سعی کنید در محل زیر زمین اینگونه بیمارستانها نباشید !؟!؟
----------------------------
پایان